ماهیان غضروفی
ماهیان غضروفی شامل کوسه‌ها، سفره­­ماهیان و گیتارماهیان هستند. این گروه با اسکلت ساخته شده از غضروف به جای استخوان شناخته می‌شوند و از ماهیان استخوانی (استخوان‌داران) متمایز می‌شوند. برخلاف لامپرهای بدوی، بدون آرواره و غضروفی، کوسه ها دارای آرواره ها و سوراخ های بینی در قسمت زیرین سر خود هستند. نرهای بالغ همیشه دارای کلاسپر بوده و سایر ویژگی های منحصر به فرد آن­ها شامل فلس های پلاکوئید و ردیف دندان هایی است که به طور مداوم جایگزین می شوند. ماهیان غضروفی تاریخچه‌ای طولانی داشته و بیش از ۴۰۰ میلیون سال پیش ظاهر شده‌اند که آن‌ها را به یکی از قدیمی‌ترین گروه‌های مهره‌دار در حال حاضر تبدیل می‌کند.
   ماهیان غضروفی به دو زیرمجموعه اصلی تقسیم می‌شوند:
- الاسموبرانش: شامل کوسه‌ها، سفره ماهیان و گیتارماهیان.
- هولوسفالی: شامل کمیراها، که کمتر رایج هستند و عمدتاً در آب‌های عمیق یافت می‌شوند (گرچه در سوابق فسیلی بسیار متنوع هستند).
تمایز بین این گروه‌ها بر اساس ویژگی‌های آناتومیک مختلف، از جمله ساختار برآمدگی‌ها و سیستم‌های تولید مثل آن‌ها است.
کوسه ها شامل بیش از 536 گونه (تاکنون) از گونه های شناخته شده الاسموبرانش هستند. آن­ها معمولا به شکل استوانه ای هستند و دارای پنج تا هفت شکاف آبشش جفت در کنار سر و باله‌های سینه‌ای هستند.
باتوئیدها (سفره ماهیان و گیتارماهیان) حدود 670 گونه توصیف شده از باتوئیدها وجود دارد که با باله‌های سینه‌ای منبسط، مسطح و بال‌مانند مشخص می‌شوند و بدن آن­ها از بالا به پایین فشرده است. با این حال، برخی از گونه ها بیشتر شبیه کوسه های پهن شده به نظر می رسند، نمونه هایی از این ماهی ها، اره ماهی­ها و گیتارماهیان هستند.
انطباق‌ها:
ماهیان غضروفی دارای چندین انطباق هستند که به بقا در شرایط دریایی کمک می‌کند، از جمله:
- حس الکتریکی: آمپول‌های لورنتزینی به کوسه‌ها اجازه می‌دهند تا میدان‌های الکتریکی تولید شده توسط طعمه‌های بالقوه را تشخیص دهند.
- توازن:  آن‌ها برای توازن به جای کیسه شنا، به یک کبد بزرگ پر از روغن تکیه می‌کنند.
اهمیت بوم‌شناختی:
ماهیان غضروفی نقش حیاتی در اکوسیستم‌های دریایی به عنوان شکارچیان راس هرم غذایی بازی می‌کنند که جمعیت ماهیان را کنترل می‌کنند و تعادل زندگی دریایی را حفظ می‌کنند.
آن‌ها همچنین به عنوان شاخص‌های سلامت اقیانوس به دلیل حساسیت آن‌ها به تغییرات محیطی و آلودگی شناخته می‌شوند.
تهدیدات:
- صیدبی رویه:
بسیاری از جمعیت‌های کوسه به دلیل ماهی‌گیری تجاری و تفریحی به شدت کاهش یافته‌اند.
- برداشت باله کوسه:
برداشت باله کوسه شامل گرفتن کوسه‌ها، حذف باله‌های آنها و دور انداختن بدنشان به دریا، عمدتاً در حالی که هنوز زنده‌اند، می‌باشد. این عمل به کاهش شدید جمعیت‌های کوسه منجر شده است.
- از دست دادن زیستگاه:
توسعه ساحلی، آلودگی و تغییرات آب و هوایی منجر به تخریب زیستگاه‌های ضروری مانند بسترهای مرجانی و اکوسیستم‌های ساحلی می‌شود که برای چرخه زندگی بسیاری از گونه‌های کوسه و سفره‌ماهی ضروری است.
- آلودگی:
آلودگی ناشی از منابع زمینی، از جمله پلاستیک‌ها و مواد شیمیایی دیگر، می‌تواند محیط‌های دریایی را آلوده کرده و بر سلامت جمعیت‌های کوسه و سفره‌ماهی تأثیر بگذارد.
- تغییرات اقلیمی:
تغییرات در دمای اقیانوس و اسیدیته می‌تواند توزیع و الگوهای تولید مثل این گونه‌ها را تغییر دهد و بر بقای آنها و موفقیت تولید مثل تأثیر بگذارد.
- تجارت غیرقانونی:
بسیاری از گونه‌های کوسه و سفره‌ماهی مشمول تجارت غیرقانونی برای گوشت، باله‌ها و سایر بخش‌های بدنشان هستند که خطر انقراض آنها را تشدید می‌کند.
- عدم تعادل اکولوژیکی:
کاهش شکارچیان کلیدی مانند کوسه‌ها می‌تواند به عدم تعادل در اکوسیستم‌های دریایی منجر شود و بر جمعیت‌های سایر گونه‌های دریایی و تنوع زیستی به طور کلی تأثیر بگذارد.
این تهدیدات نیاز فوری به تلاش‌های حفاظتی و شیوه‌های پایدار برای حفاظت از کوسه‌ها، سفره‌ماهیان و گیتارماهیان دارد.